Samen met mijn echtgenoot Jan en met onze kat Vlekje woon ik sinds kort op het mooie eiland Noord-Beveland. Als geboren Rotterdammer kwam ik uiteindelijk in Dordrecht terecht. Best een overgang als je vanuit de stad op een dorp gaat wonen. Ik geniet nu van de weidsheid van het landschap en van het wandelen langs de Oosterschelde.
Ik vind het prettig om onder de mensen te zijn en te horen wat hen bezighoudt. Door herkenning en uitwisseling kunnen we veel van elkaar leren. Samen naar een gezamenlijk doel werken; daar houd ik van.
Na de middelbare school begon ik als leerling-verpleegkundige. Ik maakte na de geboorte van mijn zoon een overstap naar de ICT. Een boeiende periode van 14 jaar. Er kwam nog een overstap: de opleiding Sociaal Pedagogische Hulpverlening (SPH). Ik ging werken op een activiteitencentrum voor mensen met niet-aangeboren hersenletsel (NAH) en/of een lichamelijke beperking vanwege een (chronische) ziekte. Voor deze groep mensen heb ik veel respect gekregen. Het is ook deze groep mensen waarvoor ik me graag inzet.
In mijn opleiding heb ik geleerd met creatieve middelen mensen te begeleiden in hun zoektocht naar zingeving. Ik gebruik daarvoor mijn eigen kwaliteiten: muziek, taal, tekenen en schilderen, werken met mozaïek, met hout en met allerlei textielvormen. Ik word blij van draadjes en kleurtjes. Als kind was ik al met lapjes stof, schaar en garen bezig. Mijn eerste jurkje naaide ik op mijn veertiende. Breien en haken volgden al snel.
In mijn omgang met anderen staat respect bovenaan. Ik sluit aan bij jouw mogelijkheden en wensen. Ik vind het belangrijk dat je veiligheid en vertrouwen ervaart in ons contact.
Dit motto staat voor mijn nieuwste creatieve ontwikkeling: weven en spinnen.
Met eigengemaakte draadjes weef ik werken waarin ik mezelf herken. De werken vertellen iets over mij. Ik wil het weven op deze manier inzetten in mijn begeleiding.
Weven met én voor anderen.
